Skip to content
Bombardement

Patrick Drijver

Er is in de wijk Horstlanden-Veldkamp niets wat aan het bombardement herinnert dat hier op 22 februari 1944 plaatsvond. Het is de wijk waarin ik woon. Er vielen tenminste 40 doden, meer nog dan bij de vuurwerkramp. Er is iets bijzonders met dit bombardement, want de daders waren onze vrienden, de geallieerden. Redenen om met stichting Cultuurgoed er een film over te maken.

De tegenstelling dat de één het als een vergissingsbombardement ziet (de Amerikaanse vliegers dachten dat ze boven Duitsland vlogen) en dat de ander het ziet als een bewust bombardement op machinefabriek Sanders (waar voor de Duitsers onderdelen voor de V2 werden gemaakt), is mooi meegenomen voor een film. Maar bovenal waren we geïnteresseerd in de verhalen van ooggetuigen over de dag van het bombardement. Maar waren die ooggetuigen er nog wel, nu 75 jaar na dato? Eén ooggetuige werd ons op een presenteerblaadje aangeboden door zijn zoon, een journalist. Andere ooggetuigen vonden we na ons ondergedompeld te hebben in de wijk. Het leverde authentieke verhalen op. Ze beleefden hun herinneringen weer voor onze camera, herinneringen die in die 75 jaar zo vaak aan hen voorbijgetrokken moeten zijn. Het was indrukwekkend om te zien wat een enorme impact het bombardement op hen -toen vaak nog kinderen- heeft gemaakt.

Op 22 februari 2019, precies 75 jaar na het bombardement, zit de herbouwde Berthelkerk stampvol bij de presentatie van de film. Het toont aan dat een onderwerp niet van ver hoeft te komen om een groot publiek te boeien. Buurtgenoten en belangstellenden werden geraakt door wat zich hier, in hun buurt, had afgespeeld. Veel oudere mensen hadden een kind of kleinzoon naar de voorstelling meegenomen. Omdat de kerk zo vol zit wordt besloten om een uur later een tweede voorstelling in te lassen, waardoor meer dan 500 mensen het bombardement op deze avond herbeleven. Datzelfde weekeinde wordt de film nog door duizenden mensen op internet bekeken. We kregen een mail van een man die de film in een verzorgingshuis wil draaien, om iemand te helpen het verleden te verwerken. Deze week ga ik nog bij een mevrouw op bezoek die ook graag haar herinneringen aan het bombardement als klein meisje met mij wil delen. Voor de film te laat, maar ik wil haar verhaal graag horen. En met de film krijgt het bombardement toch een plek in deze wederopbouwwijk.